အခြေအနေအချိန်အခါကို ပြန်ကြည့်လိုက်တော့ တိုင်းပြည်လွတ်လပ်ရေး ရဖို့ အင်တိုက်အားတိုက် ကြိုးစားနေကြတဲ့အချိန်၊ လွတ်လပ်ရေးကြီး ရလုဆဲဆဲအချိန်၊ ဒီလိုအချိန်မျိုးမှာမှ အမျိုးသား ခေါင်းဆောင်ကြီးတွေကို လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်ခြင်း ခံလိုက်ကြရတယ်။ တိုင်းပြည်အတွက် အစားထိုး မရတဲ့ နစ်နာဆုံးရှုံးမှုကြီး ဖြစ်သွားခဲ့ရတယ်။ လွတ်လပ်ရေး ရောင်ခြည် သန်းလာလို့ ပျော်ရွှင်ကြည်နူး ကြရမယ့်အစား ကြေကွဲဝမ်းနည်းမှုတွေနဲ့ သာ စခန်းသွားခဲ့ကြ ရတယ်။
တိုင်းပြည်အတွက် ကြီးမားသော ထိခိုက်နစ်နာမှု
တကယ်ဆို ဒီခေါင်းဆောင်ကြီးတွေသာ ဆက်ရှိနေခဲ့ကြရင် လွတ်လပ်ရေး ရပြီးတာနဲ့ တိုင်းသစ် ပြည်သစ် တည်ဆောက်ရေး လုပ်ငန်းတွေကို အရှိန်အဟုန်ကောင်းကောင်း နဲ့ ဆက်ပြီးဆောင်ရွက် နိုင်ကြမှာပါ။ လွတ်လပ်ရေးခရီးအတွက် ဇာတ်ပေါင်းခန်း ရောက်ခါနီးချိန်ဖြစ်ပေမယ့် တိုင်းပြည် ထူထောင်ရေး အတွက်ကတော့ ဇာတ်ပန္နက် ရိုက်ချိန်မှာပဲ ရှိနေသေးတဲ့အချိန်ပါ။ ဒီအချိန်မှာ ဒီအဖြစ်နဲ့ ကြုံလိုက်ရတာက ဒီတိုင်းပြည်အတွက် ထိခိုက်နစ်နာမှု အကြီးကြီးဖြစ် ခဲ့ရပါတယ်။ သဲကြီးမဲကြီး ပြေးလာ ရသူတစ်ယောက် ပန်းဝင်ခါနီးမှ ခလုတ်တိုက်လဲရတဲ့ အဖြစ်ထက် အများကြီး ပိုနစ်နာခဲ့ရတယ်။
ဒီအဖြစ်ဆိုးကြီးကနေတစ်ဆင့် လူ့စိတ်လှု့သဘာဝတွေ အကြောင်းကို လည်း တွေးတောဆင်ခြင်ဖွယ်ရာ ဖြစ်လာခဲ့တယ်။ လုပ်ကြံမှုကြီးကို စီစဥ်ညွှန်ကြားတဲ့သူက လက်နက်ကိုင် သောင်းကျန်းသူလည်း မဟုတ်၊ အစိုးရကိုတော်လှန် ပုန်ကန်နေတဲ့သူ လည်း မဟုတ်ဘူး။ လွတ်လပ်ရေး မရမီကာလ တိုင်းပြည် ကို ဦးဆောင်ဦးရွက် ပြုခဲ့ကြသူ တွေထဲမှာ အဓိကနေရာက တာဝန်ထမ်းဆောင်ခဲ့တဲ့ နန်းရင်းဝန်ကြီး။ ဒီလိုပုဂ္ဂိုလ် ကြီးမျိုးက လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်ဖြစ်တဲ့ အမျိုးသားခေါင်းဆောင် ကြီးတွေအပေါ် ဘာကြောင့်များ ဒီလောက် ရက်စက်ကြမ်းကြုတ် တဲ့အမှုကြီး ကျူးလွန်လိုက်မိတာ ပါလိမ့်။ သူဘာ့ကြောင့် ဒီလိုကျူးလွန် ရသလဲဆိုတာကို သူကိုယ်တိုင်မှသာ အတိအကျ သိနိုင်မှာပါ။ ပြစ်ဒဏ်မခံယူမီ အကျဥ်းစံဘဝနဲ့ သှူသမီးဆီရေးတဲ့ စာမှာတော့ ဒေါသ၊ အာဃာတ တွေကြောင့် ဒီလိုကျူးလွန်ခဲ့မိတဲ့အတွက် သူမှားခဲ့ကြောင်း ဝန်ခံတာတွေ ပါတယ်လို့ ဆိုပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အရာရာ ဟာနှောင်းခဲ့ပြီလေ။ တစ်ကပြန်စဖို့ ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်တော့ဘူး။ သူ့ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုရဲ့နောက်ကွယ်မှာ တိုင်းပြည် ဟာ အထိနာ ခဲ့ရတယ်။
တစ်နည်းတစ်ဖုံ ဝေဖန်သုံးသပ်ကြည့်မယ်ဆိုရင်တော့ ဒီလိုအမှုမျိုးကြီးကို ကျူးလွန် လိုက်မိတာ ဣဿာစိတ်တွေ များသွားခဲ့လို့လို့လည်း ပြောနိုင်မယ် ထင်ပါတယ်။ ခေါင်းဆောင်ကြီးတွေရဲ့ ဆောင်ရွက်ချက်အရ တိုင်းပြည်က လွတ်လပ်ရေးရတော့ မယ်။ တိုင်းသူပြည်သားတွေကလည်း ဗိုလ်ချုပ်ကို အလွန်ကြည်ညိုလေးစား နေကြတဲ့အချိန်ဆိုတော့ အလိုလိုနေရင်း ကျွဲမြီးတိုသွားခဲ့မယ်လို့ ထင်ပါတယ်။ ဒီစိတ်ကလေး တဖြည်းဖြည်း ကြီးထွားလာရင်း လူ့အသက်ကိုပါ နုတ်ယူပစ် လိုက်ဖို့အထိ ဆုံးဖြတ်လိုက်မိတယ်လို့ ထင်ပါတယ်။
ဣဿာစိတ်များ သိပ်ကိုကြောက်စရာကောင်းပါတယ်။ စွန်းလွန်းဂူ ဆရာတော်ကြီးရဲ့ အဓိပ္ပာယ် ဖွင့်ဆိုချက်အရတော့ ‘‘ကိုယ့်အိတ်ထက် သူ့အိတ်ကသာတော့ ဣဿာ’’တဲ့။ တစ်ယောက်ယောက် က တစ်နေရာရာ မှာ ကိုယ့်ထက်သာ သွားပြီဆိုရင် မနာလိုစိတ်တွေ ဖြစ်ကုန်တော့ တာပါပဲ။ အထူး သဖြင့် ကိုယ့်ထက်သာသွားတဲ့သူက ဟိုအရင်တုန်းက သူလို ကိုယ်လိုလူတစ်ယောက်ဘဝကနေ မြင့်တက်သွားတာဆိုရင် ပိုပြီးတော့တောင်မှ မနာလိုစိတ် ဖြစ်တတ်ပါသေးတယ်။
မနာလိုဝန်တိုစိတ်ဆိုတာ လုပ်ငန်းနယ်ပယ်မတူတဲ့ သူအချင်းချင်းမှာ သိပ်ပြီးဖြစ်ပေါ်လေ့ မရှိပါဘူး။ လုပ်ငန်းတူ၊ နယ်ပယ်တူအချင်းချင်းမှာ ကျင်လည်ဖြတ်သန်းကြတဲ့သူ အချင်းချင်း ဖြူစင်သန့်ရှင်းတဲ့ မေတ္တာစိတ် မထားနိုင်ကြရင် ဣဿာစိတ်တွေ ဝင်လာတတ်ပါတယ်။ ဒီစိတ်ဟာဝင်လာ ရင် ဝင်လာတယ်လို့ ချက်ချင်းသိလိုက်မှ အဆင်ပြေတာပါ။ မနာလို ဝန်တိုစိတ်ဝင်နေတာကို ဝင်မှန်းမသိဘဲ မွေးမြူထားလိုက်မိရင် တဖြည်းဖြည်းကြီးထွားလာပြီး ဟိုတစ်ဖက်ရဲ့ အကျိုးပျက်စီးရာ ပျက်စီးကြောင်း ကို ကြံမိလျက်သား ဖြစ်သွားတတ်ပါ တယ်။
တစ်တိုင်းတစ်ပြည်လုံး မမေ့နိုင်ဖြစ်ကြရတဲ့ ၁၉ ဇူလိုင် ဖြစ်စဥ်ကြီးဟာ မနာလိုစိတ်အပေါ်မှာ အခြေခံပြီး ဖြစ်ပွားခဲ့ရတာလို့ ပြောရင်မှန်လိမ့် မယ်ထင်ပါတယ်။ ဖြစ်ပြီးခဲ့တာကတော့ ဘာမှမတတ်နိုင်တော့ပါဘူး။ ပြန်ပြင်လို့လည်း မရတော့ဘူး။ တစ်ကနေပြန်စဖို့လည်း မဖြစ်နိုင်တော့ဘူး။ ကြေကွဲဝမ်းနည်းခြင်း ကလွဲပြီး ဘာမှမတတ်နိုင်တော့ ဘူးလို့ ထင်စရာပါပဲ။ ဒါပေမယ့် ကိုယ်တတ်နိုင်တာ တစ်ခုတလေများ ရှိလေဦးမလားလို့ စဥ်းစားစရာတော့ ရှိလာပါတယ်။
နိုင်ငံ့ခေါင်းဆောင်ကြီးတွေ သွေးမြေကျခဲ့ရတဲ့ အာဇာနည်နေ့ ရောက်တိုင်းမှာ နိုင်ငံသားတိုင်း ဆောင်ရွက်နိုင်တဲ့အချက်၊ ဆောင်ရွက် သင့်တဲ့အချက် သုံးချက်လောက်တော့ ရှိလိမ့်မယ်လို့ ယေဘုယျ အားဖြင့် မှတ်ယူနိုင်ပါတယ်။
ပထမသင်ခန်းစာ
ပထမတစ်ချက်က အာဇာနည်ကြီးတွေရဲ့ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို အောက်မေ့ ဆင်ခြင်ဖို့ပါ။ အာဇာနည် ခေါင်းဆောင်ကြီးတွေဟာ မကျဆုံးမီ ဘဝသက်တမ်းတစ်လျှောက် တိုင်းရေးပြည်ရာ တာဝန်တွေကို ဘယ်လောက်အထိ ထမ်းဆောင်ခဲ့ကြတယ် ဆိုတာတွေ၊ အချုပ်အခြာ အာဏာဆုံးရှုံးနေတဲ့ တိုင်းပြည် တစ်ခုကို လွတ်လပ်တဲ့တိုင်းပြည် တစ်ပြည်ဖြစ်လာအောင် ကြိုးပမ်းခဲ့ကြ တာတွေ၊ အနစ်နာခံပြီး စွန့်လွှတ်စွန့်စားခဲ့ကြပေမယ့် ကိုယ်ကျိုးစီးပွားအတွက် ငဲ့ကွက်ဆောင်ရွက် မှုမရှိခဲ့ပုံတွေ၊ တိုင်းပြည်ရဲ့ အနာဂတ်အတွက် လမ်းစဥ်မူဘောင်တွေ ချမှတ်ခဲ့ကြပုံတွေ စသည်အားဖြင့် လွတ်လပ်ရေး တိုက်ပွဲဝင်ကာလ အတွင်းမှာ အမျိုးသားခေါင်းဆောင်ကြီးများရဲ့ ပြုမူလှုပ်ရှားဆောင်ရွက် ခဲ့သမျှတွေ၊ ပြောခဲ့ဆိုခဲ့ လမ်းညွှန်ခဲ့တဲ့ အချက်တွေကို ပြန်ပြောင်း အောက်မေ့ဆင်ခြင်သင့်ပါတယ်။
အာဇာနည်ကြီးတွေရဲ့ ဘဝဇာတ်ကြောင်းကို ပြန်ပြောင်း အောက်မေ့ခြင်း အားဖြင့် ဒီခေါင်းဆောင်ကြီး တွေဟာ ကိုယ့်တိုင်းပြည်အတွက် ထာဝရအလေးအမြတ်ပြု ဦးထိပ်ပန်ဆင်အပ်တဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ကြီးတွေ ပါလားဆိုတဲ့ အချက်ကိုလည်း ကောင်းကောင်း သဘောပေါက် နားလည်သင့်ပါတယ်။ လူတစ်ယောက် ရဲ့ သက်တမ်းကာလအားဖြင့် တွက်ကြည့်မယ်ဆိုရင်လည်း ဘဝသက်တမ်းကုန်ဆုံးဖို့ အဝေးကြီး လိုသေးတဲ့အချိန်၊ တိုင်းပြည်ရဲ့အခြေအနေနဲ့ ချိန်ထိုးကြည့်မယ် ဆိုရင်လည်း တကယ့်မိုးထဲရေထဲ ရောက်နေတဲ့အချိန်၊ ဒီလိုအချိန်မျိုးမှာမှ ဒီအဖြစ်မျိုးကြီး ကြုံလိုက်ရပါလားဆိုတဲ့ အချက်ကိုလည်း ပြန်ပြောင်းအောက်မေ့ပြီးတော့ ဒီအဖြစ်ဆိုးမျိုးဟာ တိုင်းပြည်အတွက် ဘယ်သောအခါမှ မရှိသင့် မရှိအပ်တော့ပါလားဆိုတဲ့ အချက်ကိုလည်း သတိဝင်သင့်ပါတယ်။
ဒုတိယသင်ခန်းစာ
ဒုတိယတစ်ချက်က ဒီဖြစ်ရပ်ဆိုးကြီးကနေ သင်ခန်းစာဖော်ထုတ်ကြဖို့ပါ။ ဘာ့ကြောင့် ဒီအဖြစ် အပျက်ကြီး ပေါ်ပေါက်ခဲ့ရတာလဲ။ ကျူးလွန်သူတွေ ဘက်က ဘယ်လိုအချက်အလက် တွေကြောင့် ဒီလောက်အထိ ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်စွာ ပြုမူဆောင်ရွက်ခဲ့ကြတာလဲ။ ဘယ်လိုရန်ငြိုး ရန်စမျိုးကို အခြေခံပြီး ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ရတာလဲ။ ကျူးလွန်ခြင်းခံကြရတဲ့ ခေါင်းဆောင်ကြီး တွေဘက်မှာရော လုံခြုံရေးပိုင်းဆိုင်ရာမှာ ဘယ်အချက်တွေ အားနည်းသွားလို့ အခုလိုဖြစ်ခဲ့တာလဲ စသည်စသည် အားဖြင့် မေးခွန်းပေါင်းများစွာ ဖော်ထုတ်ပြီး ဒီမေးခွန်းတွေနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ အဖြေတွေကိုလည်း ခြေခြေမြစ်မြစ် ရှာဖွေသင့်ပါတယ်။
လက်ခုပ်ဆိုတာ နှစ်ဖက်တီးမှမြည်တာဆိုတဲ့စကားကို ပြဿနာတွေဖြစ်တိုင်း ထုတ်သုံးလေ့ ရှိကြပါတယ်။ သဘောကတော့ တစ်ဖက်တည်းရဲ့ အမှားကြောင့် ဖြစ်တဲ့ပြဿနာမျိုးဆိုတာ အလွန်ရှားတယ်လို့ ဆိုလိုတဲ့ သဘော။ ချိတ်ချိတ်ချင်းမှ ချိတ်တာပါလို့လည်း ဆိုကြပြန် ပါသေးတယ်။ ဒီစကားကလည်း နှစ်ဖက်လုံးဆိုးမှ ပြဿနာဖြစ်တာ ဆိုတဲ့သဘောဘက်ကို ရောက်သွားပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီဖြစ်စဥ်ကြီးမှာတော့ အကျူး လွန်ခံရတဲ့ ခေါင်းဆောင်ကြီးတွေခမျာ ဘယ်လိုရန်ငြိုး ရန်စမှ မမွေးခဲ့ရပါဘဲနဲ့ အလစ်အငိုက်ကို တိုက်ခိုက်ချေမှုန်းခြင်း ခံလိုက်ကြရတာပါ။ နှစ်ဦးနှစ်ဖက် အချင်းများရာကတစ်ဆင့် ရန်မီးပွားပြီး ဖြစ်ခဲ့ရတဲ့ ပြဿနာမျိုး လည်းမဟုတ်။ ကိုယ်ကြုံလိုက်ရတဲ့ ချောင်းမြောင်း ပစ်ခတ်မှု တစ်ခုအပေါ်မှာ ဒီကိစ္စဟာတော့ဖြင့် ဟိုလူလုပ်တာနေမှာပဲ၊ ဒီလူခိုင်းလို့ လုပ်တာဖြစ်မှာပဲဆိုတဲ့ အတွေးမျိုးနဲ့ သံသယစိတ်တွေပွားပြီး ဒီသံသယက တဖြည်းဖြည်းကြီးထွားလာ၊ ကြီးထွားလာရာကတစ်ဆင့် အာဃာတအငြိုးအတေးအဖြစ် ပုံစံတွေပြောင်း၊ ကာလ ကြာညောင်း လာတော့ ဒီအစိုင်အခဲကို ရင်ထဲမှာမျိုသိပ်မထား နိုင်တော့ဘဲနဲ့ အကြမ်းနည်းနဲ့ဖြေရှင်းလိုက်တဲ့အတွက် ဒီအဖြစ် မျိုးကြီး ဖြစ်ခဲ့ရတာလို့ ဆိုချင်ဆိုနိုင်ပါလိမ့်မယ်။ သံသယရဲ့ အကျိုးဆက်တွေဟာ ဘယ်လောက် အထိ ကြောက်စရာ ကောင်းသလဲ ဆိုတာကိုလည်း သတိပြုဆင်ခြင်စရာကောင်း ပါတယ်။
တစ်ဖက်တည်း တီးလိုက်တဲ့ လက်ခုပ်သံဟာ ကျယ်ကျယ် လောင်လောင်မြည် သွားခဲ့တယ်။ တစ်ချိတ်တည်း ချိတ်ယူလိုက်တဲ့ ချိတ်ဟာအမြစ်ကကျွတ်သွားအောင် ဆွဲယူမွှေနှောက် သွားနိုင်ခဲ့ တယ်။ တစ်ဖက်တည်းက မွှေးထားလိုက်တဲ့ ရန်မီးလေးဟာ အပြန်အလှန် သဘောမရှိရပါဘဲနဲ့ တဟုန်းဟုန်း တောက်လောင် ခဲ့ရတယ်။ ကောင်းရာကောင်းကျိုးဆောင်ရွက် နေတာပဲလေ၊ ဘယ်သူကမှ အမုန်းပွား၊ ရန်ငြိုးထားမှာ မဟုတ်လောက်ပါဘူးဆိုတဲ့ အတွေးဟာလည်း သိပ်ကိုလွဲချော် သွားခဲ့တယ်။ လုံခြုံရေးပိုင်းဆိုင်ရာ လစ်ကွက် ဟာကွက်ကလေးတစ်ကွက် ပေါ်လိုက်တာနဲ့ တစ်ပြိုင်နက် တစ်ဖက်က ထိုးနှက် လိုက်တဲ့ ကန်ချက်ဟာ အရှိုက်ကိုတည့်တည့်ကြီး ထိသွားခဲ့တယ်။
သင်ခန်းစာဆိုတာကလည်း ယူမှဖြစ်မှာပါ။ ရာဇဝင်ဘီးက တစ်ပတ် ပြန်လည် တယ်ဆိုတဲ့ အဆိုတစ်ခု ရှိပါတယ်။ ဒီလို ဘီးမျိုးတော့ နောက်ထပ်တစ်ခါမှ မလည်ပါရစေတော့နဲ့။ ဖြစ်ပြီးခဲ့တာတွေအတွက် ဘယ်လိုသင်ခန်းစာတွေ ဖော်ထုတ်သုံးသပ်ကြမလဲဆိုတဲ့အချက်ကို ဒီလိုအချိန်မျိုးမှာ အလေး အနက်ထားပြီး ဆောင်ရွက်သင့်ပါတယ်။
သတိပြုဆင်ခြင်ရင်း သင်ခန်းစာများဖော်ထုတ်
အခြေအမြစ်မရှိတဲ့ အကြောင်းအရာ အချက်အလက်တွေပေါ်မှာ အခြေတည်ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ သံသယစိတ်လေးတွေဟာ အမုန်းတရား အဖြစ် ပြောင်းလဲသွားတတ်ပုံတွေ၊ အာဃာတ မီးတောက် ကြီးတွေအဖြစ် ပြောင်းလဲပြီး တငွေ့ငွေ့လှိုက်အူ လောင်ကျွမ်းသွား တတ်ပုံတွေ၊ ယထာဘူတကျကျ မသုံးသပ်နိုင်ဘဲ ကိုယ့်တစ်ဖက်တည်းရဲ့ အမြင်နဲ့ စိတ်ရိုင်းဝင်သမျှ ကျူးလွန်လိုက်ကြတဲ့ အဖြစ်မျိုးတွေဟာ ကိုယ့်အတွက်ရော၊ သူတစ်ပါးအတွက်ပါ အထိနာတဲ့ ဆိုးကျိုး တွေဖြစ်ပေါ်လာနိုင် ပုံတွေ၊ လက်နက်အားကိုးပြီး အကြမ်းဖက်တဲ့နည်းနဲ့ ဖြေရှင်းလိုက်တဲ့ ဖြေရှင်းချက်ဟာ ဘယ်ဘက်ကမှ ကောင်းကျိုးမပေးတဲ့ ရလဒ်တွေကိုသာ ရနိုင်ပုံတွေ၊ ကိုယ့်အသက် ကိုယ်တောင်အန္တရာယ် ပြုနိုင်လောက်တဲ့ လုပ်ရပ်ဆိုးမျိုးဟာ တစ်ခါတစ်ခါ ကျတော့ တကယ့်ရန်သူ အစစ်တွေဆီက မလာဘဲ ကိုယ့်အနီးအနားမှာ မိတ်ဆွေဟန်ဆောင်ထားသူတွေဆီက မမျှော်လင့်ဘဲ ရောက်လာ တတ်ပုံတွေ စသည်အားဖြင့် ဒီလိုအချက်တွေကိုလည်း လေးနက်စွာ ဆင်ခြင်သုံးသပ်ပြီး အနာဂတ်အတွက် ဘယ်လိုသင်ခန်းစာတွေ ဖော်ထုတ်ရယူနိုင်မလဲ ဆိုတာကို သေသေချာချာ ရှာဖွေဖော်ထုတ် ယူကြရမှာပါ။
ခေါင်းဆောင်ကြီးတွေ ကြုံခဲ့ကြတဲ့အဖြစ်လိုမျိုး နောင်ဘယ်တော့မှ မဖြစ်ပွားအောင် အားလုံးက သတိကြီးကြီး ထားပြီး ကာကွယ်ကြဖို့ လိုမှာပါ။ ကိုယ်ဟာ အားလုံးအတွက် ကောင်းရာကောင်းကျိုး လုပ်ဆောင်နေတာပဲဆိုပြီးတော့ ကိုယ့်ကိုဘယ်သူမှတော့ အမုန်းပွား ရန်ပြုကြမှာ မဟုတ်ဘူးဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ စိတ်နှလုံး ဒုန်းဒုန်းချ မနေဖို့ အရေးကြီးတဲ့ အချက်ကိုလည်း သွားတွေ့နိုင်ပါတယ်။ အန္တရာယ်က မထင်မှတ်တဲ့ နေရာကနေ ရုတ်တရက် ဝင်ရောက်လာနိုင်တယ် ဆိုတာတွေ၊ မှန်တာတွေ ကို ဘယ်လောက်ပဲလုပ်လုပ်၊ ကောင်းတာ တွေကို ဘယ်လောက်ပဲလုပ်လုပ်၊ အဲ့ဒီမှန်ခြင်း၊ ကောင်းခြင်း တွေရဲ့ အကျိုးဆက်ကို မခံယူလိုတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်တွေ၊ ကောင်းတာလုပ်သူကို မလိုလားတတ်တဲ့ မကောင်းတဲ့ သူတွေရှိနေတတ် ပုံတွေ၊ တစ်ဖက်တည်းတီးလည်း မြည်တတ်တဲ့လက်ခုပ်မျိုး ရှိတတ်ပုံတွေ ဒါတွေကို ကောင်းကောင်းကြီးသတိပြုဆင်ခြင်ပြီး ရှေ့လျှောက်မယ့် ခရီးလမ်းအတွက် သင်ခန်းစာတွေ ဖော်ထုတ် သင့်ပါတယ်။
ပေါ့ဆခြင်းမှန်သမျှဟာ ဘယ်လောက်သေးငယ်တဲ့ အမှတ်တမဲ့ပေါ့ဆခြင်းမျိုးပဲဖြစ်ဖြစ် အထိနာတဲ့ ရလဒ်ဆိုးမျိုး ဖြစ်ပေါ်လာတတ်ပုံတွေကိုလည်း ကောင်းကောင်းကြီး သတိထားပြီး လုပ်ကိုင် ဆောင်ရွက်သမျှ လုပ်ရပ်တိုင်းမှာ၊ ကိုယ်လှမ်း လိုက်တဲ့ ခြေလှမ်းတိုင်းမှာ သတိသမ္ပဇဥ် ဉာဏ်နဲ့ယှဥ်ပြီး ဆောင်ရွက်သင့်ပါတယ်။ တစ်ကြိမ်တစ်ခါလေး မှားလိုက်တဲ့အမှားဟာ ဘယ်အတိုင်းအတာအထိ အထိနာသွားစေနိုင်တယ် ဆိုတာကို သတိပြုပြီး အနာဂတ်ခြေလှမ်း တိုင်းမှာ ဒီအဖြစ်မျိုးနဲ့ ထာဝရ ဝေးစေနိုင်ဖို့အတွက် သင်ခန်းစာဖော်ထုတ်ပြီး ရှောင်သင့်တာရှောင်၊ ဆောင်သင့်တာ ဆောင်ကြရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ ယူမှရမယ့်သင်ခန်းစာက ယူကိုယူမှဖြစ်မှာပါ။
တတိယတစ်ချက်က ခေါင်းဆောင်ကြီးတွေ မြင်ချင်ခဲ့ကြ တဲ့တိုင်းပြည်ကို ခေါင်းဆောင်ကြီးတွေ မျှော်မှန်းခဲ့တဲ့အတိုင်း ဖန်တီးပုံဖော်ရေးလုပ်ငန်းစဥ် တွေမှာ တတ်နိုင်သမျှ ဝိုင်းဝန်းကူညီကြဖို့ ဖြစ်ပါတယ်။ အာဇာနည်ကြီး တွေ သွေးမြေကျခဲ့ရတဲ့ အဖြစ်ကနေတစ်ဆင့် နောင်အနာဂတ်မှာ တိုင်းပြည် ကောင်းစားရေးအတွက် ဘယ်လိုဘယ်ပုံ ပူးပေါင်းပါဝင် ဆောင်ရွက်နိုင်မလဲဆိုတဲ့ အချက်ကိုရှာပြီး တွေ့ရှိလာတဲ့ အသိတရားအတိုင်း အလေးအနက် အကောင်အထည်ဖော် ဆောင်ရွက်သင့်ပါတယ်။
ခေါင်းဆောင်ကြီးတွေ သွေးမြေကျခဲ့ရတာ အခုဆိုရင် နှစ်ပေါင်း ၇ဝ ကျော်လို့ နှစ်နှစ်တောင်စွန်းခဲ့ပြီ။ ဒီအချိန်မှာ ကိုယ့်တိုင်းပြည်ဟာ ခေါင်းဆောင်ကြီးတွေ မြင်ချင်ခဲ့တဲ့ ပုံစံအတိုင်း၊ ခေါင်းဆောင်ကြီးတွေ ဖြစ်စေချင်ခဲ့ကြတဲ့ ဖြစ်ရပ် တွေအတိုင်း ပုံပေါ်နေပြီလား၊ ခေါင်းဆောင်ကြီးတွေ ချမှတ်ခဲ့တဲ့ လမ်းစဥ်အတိုင်း တစ်သဝေမတိမ်း လျှောက်လှမ်းနေဖြစ် ကြပြီလားဆိုတဲ့ အချက်ကိုလည်း သုံးသပ်ဆင်ခြင်သင့်ပါတယ်။ လွဲနေတာလေးတွေတွေ့ရင် တတ်နိုင်သမျှ တည့်မတ်ယူကြရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။
သူတို့ကိုချစ်ရင် သူတို့စကားနားထောင်
သူတို့ကိုချစ်တယ်ဆိုရင် သူတို့စကားကို နားထောင်ကြရမှာဖြစ်ပါတယ်။ သူတို့ကိုလေးစားတယ်ဆိုရင် သူတို့ချပေးခဲ့တဲ့ လမ်းစဥ်တွေအတိုင်း လျှောက်လှမ်းကြဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ သူတို့ကို ရင်ထဲကသတိရ နေတယ်ဆိုရင် သူတို့ဖြစ်စေချင်ခဲ့တဲ့ တိုင်းပြည်ရဲ့ရုပ်လုံးကို ကိုယ်စွမ်းနိုင်ရာဘက်က ဝိုင်းဝန်းဖန်တီး ပုံဖော်ပေးကြရမှာဖြစ်ပါတယ်။
ဒီအချိန်ဟာ ဘာလုပ်ရမယ့်အချိန်လဲ၊ တွဲလက်တူညီ ပြည်သစ် တည်ရမယ့် အချိန်ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာ ဘာအရေးကြီး သလဲ။ ခေါင်းဆောင်ကြီးတွေရဲ့ တိုင်းပြည်တည်ဆောက်ရေး အမွေကို ခံယူထားသူတွေက မျိုးဆက်သစ်တို့ရဲ့ လက်ထဲကို ကောင်းမွန် မှန်ကန်တဲ့ အခြေအနေတွေ ဖန်တီးပေးထားပြီဖြစ်တဲ့ တိုင်းသစ်ပြည် သစ်တစ်ခု လက်ဆင့်ကမ်း အမွေပေးထားခဲ့ နိုင်ဖို့အတွက် အင်တိုက်အားတိုက်ကြိုးပမ်းပုံဖော်နေကြတဲ့ အချိန်မှာ ကိုယ်စွမ်းနိုင်ရာ ဘက်က ဝိုင်းဝန်းလက်တွဲ ဖော်ဆောင်ပေးနိုင်ဖို့ အရေးကြီးပါတယ်။
ပြည်တွင်းငြိမ်းချမ်းရေးနှင့် အမျိုးသားရင်ကြားစေ့ရေးဆိုတဲ့ ခေါင်းစဥ်ကြီးအောက်မှာ နိုင်ငံ့ခေါင်းဆောင် ကြီးတွေနဲ့အတူ တိုင်းရင်းသားခေါင်းဆောင်အားလုံး လက်တွဲကြိုးပမ်း နေတဲ့အချိန်မှာ နိုင်ငံသားတစ်ဦး အနေနဲ့ ကိုယ်စွမ်းနိုင်ရာဘက်က ပံ့ပိုးဆောင်ရွက်နိုင်ဖို့ လိုပါတယ်။ မပံ့ပိုးမကူညီနိုင်ဘူး ဆိုရင်တောင်မှ ဒီလမ်းစဥ်ကြီး အတွက် အဟန့်အတား ဖြစ်စေမယ့်လုပ်ရပ်မျိုးကို မဆောင်ရွက်လိုက်မိဖို့ လိုအပ်ပါ တယ်။
နှစ်ပေါင်း ၇ဝ ကျော် အတိတ်က နှောင့်ယှက်သူ တစ်ယောက်ကြောင့် တိုင်းပြည်ဟာ ဗုန်းဗုန်းလဲ ပြိုကျပြီးခဲ့ပြီ။ ကိုယ့်လက်ထက်မှာ ကိုယ့်ကြောင့် နည်းနည်းလေးပဲဖြစ်ဖြစ် အဟန့်အတားအနှောင့် အယှက် ဖြစ်မသွားဖို့ အရေးကြီးတဲ့အကြောင်း ကောင်းကောင်းကြီး သတိပြု ဆင်ခြင်ဖို့ လိုမှာပါ။ တိုင်းပြည်တည်ဆောက်ရေးမှာ ကိုယ်က အရေးပါတဲ့ အခန်းကဏ္ဍမှာရှိနေသလား။ ဒါဆိုရင် သိပ်ကိုအားရကျေနပ်ဖွယ် ကောင်းပါတယ်။ တိုင်းပြည်ရဲ့ ခြေလှမ်းတိုင်း မှာ ပါဝင်အားဖြည့် ကူညီခွင့် ရတဲ့အတွက် တကယ့်ကို နှစ်သက်ဝမ်းမြောက်ဖွယ် ကောင်းပါတယ်။ ကိုယ်ကတိုင်းပြည် တည်ဆောက်ရေးအတွက် သိပ်အရေးမပါဘူးလို့ ခံယူထားမိသလား။ ဒါဆိုရင်လည်း အားငယ်စရာ မရှိပါဘူး။ တိုင်းပြည်ရဲ့အရေးကို ဒီတိုင်းပြည်မှာ နေထိုင်သူတိုင်း တစ်ထောင့်တစ်နေရာကနေ ပါဝင်ဆောင်ရွက် နိုင်တဲ့ အခွင့်အရေးရှိတယ်ဆိုတာကို သတိမူသင့်ပါတယ်။ ခေါင်းဆောင်ကြီးတွေ လျှောက်တဲ့လမ်းမှာ ပါဝင်အားဖြည့်ဖို့ မစွမ်းနိုင်သေးဘူးဆိုရင်တောင်မှ အဟန့်အတားတစ်ခုဖြစ် မသွားအောင်တော့ သတိထားရှောင်ကြဥ်သင့်ပါတယ်။
အမုန်းပွားစေမည့် စကားများရှောင်ရှား
ဘာတွေသတိထားရမလဲ။ ငြိမ်းချမ်းရေးနှင့် ရင်ကြားစေ့ရေး ဆောင်ရွက်နေချိန်ဖြစ်တဲ့အတွက် တစ်ဖက်နဲ့ တစ်ဖက်၊ တစ်ဖွဲ့နဲ့ တစ်ဖွဲ့ကြားမှာ အမုန်းပွားစေမယ့် စကားလေးတွေကို မပြောမိအောင် ရှောင်ကြဥ်ကြဖို့ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီကနေ့ လူမှု ကွန်ရက်တွေ အားကောင်းလာတဲ့အချိန်မှာ ဟိုအဖွဲ့ ကတော့ ဘာဖြစ်နေတယ်၊ ဒီအဖွဲ့ကဖြင့် ဘယ်နေရာမှာ ဘာမှဟန်မကျဘူး၊ ဟိုနောက် တစ်ဖွဲ့ကျ တော့ ဘယ်နေရာမှာ ဘာတွေလုပ်နေတာက ဘယ်သူတွေကို အန္တရာယ်ပေးချင်လို့ ဖြစ်မယ်၊ ဘယ်သူတွေကတော့ဖြင့် နည်းနည်းလေးမှကို ယုံကြည်စရာမကောင်းဘူး စသည်အားဖြင့် ကိုယ့်စိတ်ထင်ရာတွေ ရေးရေးတင်လေ့ရှိကြတော့ ဒီဟာတွေကို ဖတ်ရှုတဲ့သူက များများလား၊ ဖတ်တဲ့သူ အချင်းချင်း၊ ပြန်လည်မှတ်ချက် ပြုတဲ့ သူအချင်းချင်း မင်းတို့ကဘာဖြစ်တယ်၊ ငါတို့က ဘာဖြစ်တယ်နဲ့ အပြန်အလှန်အချင်းများ၊ အမုန်းတွေ ပွားနေကြရတာတွေ ဟာလည်း တကယ်တော့ ရင်ကြားစေ့ရေးကို အတိုင်းအတာ တစ်ရပ်အားဖြင့် ထိခိုက်မှုရှိစေနိုင်ပါတယ်။ ဒီလုပ်ရပ်မျိုးကို တတ်နိုင်သမျှ ရှောင်ကြဥ်ကြရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။
တကယ်တော့ ဒီအချိန်ဟာ တိုင်းပြည်အတွက်အရေးကြီး နေချိန် လည်းဖြစ်ပါတယ်။ ဒီမိုကရေစီ ဖက်ဒရယ် ပြည်ထောင်စု ဆိုတာကို တိုင်းရင်းသားအားလုံးရဲ့ လက်တွဲဖန်တီးမှုနဲ့သာ တည်ဆောက် နိုင်မှာဖြစ်ပါတယ်။ တိုင်းရင်းသားလို့ဆိုရာမှာ ဒီနိုင်ငံမှာရှိကြတဲ့ နိုင်ငံသားတိုင်း ပါဝင်နေတာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါ့ကြောင့် တိုင်းရင်းသား တစ်ဦးချင်းတစ်ယောက်ချင်းစီဟာ တိုင်းပြည် တည်ဆောက်ရေးအတွက် အရေးပါအရာရောက်တဲ့ သူတွေချည်း ဖြစ်တယ်ဆိုတာကို သတိထားပြီး ကိုယ့်တန်ဖိုး ကိုယ်ကောင်းကောင်း နားလည်ခြင်းအားဖြင့် ခေါင်းဆောင်ကြီးများ မျှော်မှန်းခဲ့ကြတဲ့ တိုင်းသစ်ပြည်သစ် ထူထောင်ရေးမှာ တတ်စွမ်းသမျှ အားဖြည့်ကူညီကြရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။
ခေါင်းဆောင်ကြီးတွေ သွေးမြေကျခဲ့ရတဲ့အချိန်တွေကို ပြန်ပြောင်း အောက်မေ့ရင်းနဲ့ ယူရမယ့် သင်ခန်းစာတွေကို ယူပြီးကူရမယ့် ကဏ္ဍတွေကို တတ်စွမ်းသမျှ ကူညီအားဖြည့်ကြရင်းနဲ့ အာဇာနည် ခေါင်းဆောင်ကြီးတွေ မျှော်လင့်ခဲ့တဲ့အနာဂတ်ကို အတူတကွ ဖန်တီးပုံဖော်ပေးနိုင်ကြပါစေလို့ ဆန္ဒပြု ဆုမွန်တောင်းလိုက်ရပါတယ်။
သိုက်စိုးထွန်း(နတ်ရွာ)
ပြီးတော့ နောက်တစ်ခုက ကိုယ်လုပ်နိုင်ခဲ့တာတွေ၊ ကိုယ့်ရဲ့အောင်မြင်မှုတွေကို
အသိအမှတ်မပြုတာပေါ့။ ဘယ်လောက်ပဲသေးငယ်တဲ့ အောင်မြင်မှုပဲဖြစ်ဖြစ်
ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အသိအမှတ်ပြုဖို့ လိုပါတယ်။ အဲလို အသိအမှတ်ပြုတာမျိုး
မရှိဘူးဆိုရင် ဘဝမှာ ကိုယ်က တစ်ခါမှ မအောင်မြင်ခဲ့သလို၊ အမြဲကျရှုံးနေသူ
တစ်ယောက်လိုလို၊ ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးတစ်ယောက်လိုလို ခံစားရမှာအမှန်ပါ။
ဒီလိုမနေပါနဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အသိအမှတ်ပြုစမ်းပါ။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်
ဘယ်တော့မှ အထင်မသေးပါနဲ့။ အောင်မြင်မှုတွေ လုပ်နိုင်တာတွေ ဆိုလို့ အရမ်းကို
ကြီးမားတာမျိုးတွေ သွားပြီးစိတ်ကူးမယဉ်နေဖို့ မလိုပါဘူး။ တစ်ယောက်ယောက်ကို
အားပေးစကား ပြောခဲ့ဖူးတာလေးတွေ၊ စိတ်ရင်းနဲ့ ကူညီခဲ့တာလေးတွေ၊
တစ်ယောက်ယောက်ကို ပျော်အောင် လုပ်ပေးခဲ့တာလေးတွေ ဒါတွေအားလုံးကလည်း
အောင်မြင်မှုတွေထဲ အပါအဝင်ပါပဲ။ ကိုယ့်ရဲ့ ကောင်းတဲ့ အချက်လေးတွေက
ကိုယ့်ရဲ့အောင်မြင်မှုတွေပါ။ မြင်တတ်ဖို့ လိုပါတယ်နော်။
